Jak samodzielnie podłączyć płytę kuchenną?

Prawidłowe i zgodne z przepisami podłączenie kuchenki ma zasadnicze znaczenie dla jej sprawnego działania i wydłużenia okresu użytkowania. Do podłączenia zasilania może być konieczne wezwanie specjalisty, ale można to zrobić samodzielnie i zaoszczędzić pieniądze. Zapoznanie się z instrukcjami dołączonymi do urządzenia pozwoli uniknąć błędów i nieprzyjemnych konsekwencji. Podczas własnoręcznego podłączania płyty kuchennej należy przestrzegać danych technicznych urządzenia, przewodów, gniazdek i wtyczek.

Wymagania dotyczące parametrów i wartości znamionowych wyłączników

Domowe kuchenki elektryczne są urządzeniami wysokoprądowymi, zużywającymi od 40 do 50 amperów. Są one podłączone do oddzielnego kabla, który jest bezpośrednio zasilany z sieci zasilającej budynek. Energia elektryczna jest dostarczana przez wyłącznik automatyczny i wyłącznik różnicowo-prądowy. Samo urządzenie jest podłączane za pomocą wtyczki i gniazda oraz skrzynki zaciskowej. Odgałęzienie od wyłącznika automatycznego jest podłączone bezpośrednio do zacisków na ścianie za grzejnikiem.

Wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) jest urządzeniem służącym do zasilania i zatrzymywania zasilania w określonych warunkach, gdy prąd różnicowy osiągnie wstępnie ustaloną wartość. Chroni on ludzi i zwierzęta przed porażeniem prądem elektrycznym w przypadku niewielkiego uszkodzenia izolacji i przewodów fazowych przewodzących prąd.

W rozdzielnicy zamontowany jest zestaw wyłączników różnicowoprądowych, z których napięcie trafia do gniazda. W handlu dostępne są konstrukcje łączące funkcje dwóch urządzeń w jednym urządzeniu. Minus jest podłączony do wspólnej szyny zbiorczej, a uziemienie do odpowiedniego styku.

Wartość znamionowa wyłącznika jest dobierana w zależności od poboru prądu. Wartość znamionową można znaleźć w karcie katalogowej grzałki i wynosi ona od 40 do 50 A. Do pracy w takim zakresie urządzenia ochronne są dostępne w trzech klasach:

1. 63 А;
2. 50 А;
3. 40 А.

Zaleca się stosowanie urządzenia zasilającego o wyższej wartości znamionowej. Pozwoli to uniknąć regularnych wyłączeń podczas pracy z pełnym obciążeniem. Jeżeli w certyfikacie podano maksymalny pobór prądu 42-44 ampery, zabezpieczenie przyjmuje 50 amperów. Urządzenie może nie zawsze działać z pełną mocą, wszystkie palniki i piekarnik muszą być sprawne, ale lepiej być spokojnym.

Optymalną wartością przy wyborze wyłącznika RCD jest wartość graniczna prądu o 1 stopień wyższa niż wartość znamionowa automatycznego wyłącznika różnicowoprądowego. Jeżeli zainstalowane jest urządzenie 50 A, wymagane jest urządzenie zabezpieczające 63 A, a prąd upływu jest obliczany na 30 mA.

Aby zwiększyć niezawodność, kuchenka jest podłączona bezpośrednio do zacisków wejściowych z jak najmniejszą liczbą punktów styku. Zakończenie jest możliwe tylko za pomocą wyłącznika automatycznego, co jest niewygodne. Często piec podłącza się za pomocą wtyczki i gniazdka, co jest bardziej typowe. Do tego celu stosuje się pary zasilające; pary domowe nie są odpowiednie.

Przewód i jego parametry

Nowoczesne płyty kuchenne do montażu płaskiego są sprzedawane bez przewodu. Zestaw służy jako gwarancja, że urządzenia są zadokowane za pomocą zacisków mocujących. W takim przypadku zwiększa się długość przewodu zasilającego, a wyłącznik automatyczny zostaje zamieniony na topikowy. Przekrój poprzeczny jest dobierany odpowiednio do długości:

• jeżeli długość żył nie przekracza 12 m, wystarczy zastosować przewód o przekroju zaledwie 4 mm²;
• Jeżeli przewód zasilający jest dłuższy, wymagany jest przekrój 6 mm².

Są to wartości uogólnione, ponieważ charakterystyka zmienia się w górę lub w dół wraz ze zmianą mocy. W przypadku pieców o mocy 7 kW stosuje się kabel 3x4, a linia jest wyposażona w wyłącznik automatyczny o wartości 25 A. Wybór liczby przewodów zależy od połączenia faz:

• Obwód jednofazowy jest wykonywany przy użyciu trójżyłowego przewodu elektrycznego;
• Połączenia dwufazowe i trójfazowe wykonuje się za pomocą kabla pięciożyłowego o przekroju co najmniej 2,5 mm², zasilającego urządzenia o mocy do 16,4 kW.

Pięciożyłowy przewód o tej wartości znamionowej jest odpowiedni do wszystkich domowych piekarników elektrycznych. Przy prowadzeniu zasilania do gniazda stosuje się przewód jednożyłowy w izolacji fabrycznej, ponieważ jest on niezawodny mimo swojej sztywności. Ze względu na tę ostatnią cechę nie jest on stosowany do łączenia z zaciskami na tylnej ścianie, ponieważ jest to niewygodne.

W przypadku prowadzenia przewodów od puszki przyłączeniowej do płyty grzejnej przyjmuje się następujące klasy przewodów:

1. VVG;
2. PVS;
3. VVG-ng;
4. VVG; PVA; VVG-NG; PVG-CVG.

Do połączenia z gniazdem stosuje się giętki przewód KG, charakteryzujący się odpornością na pękanie przy zginaniu.

Schemat okablowania i połączenia

Powszechne jest jednofazowe podłączenie pieca. Aby podłączyć kuchenkę elektryczną za pomocą tej metody, zaciski 1,2,3, a następnie 4,5 należy połączyć zworami miedzianymi o przekroju większym niż 6 mm². Elementy te są zawarte w zestawie sprzedażowym. Przewód fazowy jest koloru czarnego, brązowego lub szarego i jest podłączony do zacisku 1, 2 lub 3. Niebieski przewód neutralny musi być podłączony do zacisku 5 lub 4. Zielony oplot uziemienia jest podłączony do zacisku 6.

Śruby muszą być mocno dokręcone, ponieważ słabe połączenie może doprowadzić do przepalenia izolacji i spowodować pożar. W schemacie podłączenia kuchenki w wersji z gniazdem wtykowym przewód fazowy jest podłączony do zacisku L, a przewód neutralny do zacisku N. Przewód uziemiający jest podłączony do odpowiedniego zacisku, który na schemacie uziemienia jest oznaczony literami PE.

Obwód dwufazowy jest rzadko stosowany. Przed prawidłowym podłączeniem nagrzewnicy należy ustalić, że nie jest używana faza B, a jedynie A i C. Zamknij zaciski 1, 2 miedzianą zworą, przymocuj do nich przewód roboczy A, faza C idzie do zacisku 3. Dalsze podłączenie jest podobne jak w przypadku metody jednofazowej. System dwufazowy jest stosowany w budynkach prywatnych, ale również w mieszkaniach, jeżeli okablowanie jest wykonane kablem czterożyłowym. Prawidłowe podłączenie przewodów:

• przewód żółty biegnie do zacisków L1 i L2 połączonych zworą - faza A;
• przewód czerwony jest podłączony do zacisku L3 - obwód roboczy C;
• niebieski oplot jest podłączony do zacisku neutralnego - obwód neutralny;
• zielony - uziemienie.

W tej wersji na wtyczce znajdują się 4 rogi.

Płyta grzewcza i piekarnik są połączone w obwód trójfazowy, co jest metodą stosowaną jako wariant podłączenia kuchenki elektrycznej w prywatnych gospodarstwach domowych lub w budynkach wielopiętrowych starego typu. Stosuje się przewód 4-żyłowy lub 5-żyłowy o napięciu 220 V między fazą a zerem oraz o napięciu 380 V w środku faz roboczych. Połączenie jest wykonywane w następującej kolejności:

• przewody pod napięciem C, B, A są zamocowane do zacisków o numerach odpowiednio 3, 2 i 1;
• Zaciski 5, 4 i 6 są podłączone tak jak w wersji jednofazowej.

Jak podłączyć urządzenie do sieci elektrycznej o napięciu 220 V?

Aby podłączyć płytę elektryczną, należy najpierw określić miejsce jej instalacji w pomieszczeniu. W pobliżu grzejnika należy zamontować gniazdko elektryczne na pobliskiej przegrodzie lub ścianie i podłączyć je do uziemienia. Prąd znamionowy urządzenia wynosi od 25 A do 40 A. Trójfazowe gniazdo sieciowe ma 5 gniazd. W rozdzielnicy przewidziano oddzielny wyłącznik obwodu dla kuchenki, a także wymagany jest wyłącznik trójdrożny o prądzie znamionowym 16 A.

Do podłączenia potrzebny jest przewód, gniazdo i wtyczka. Różne modele płyt kuchennych łączy się w podobny sposób, różnią się jedynie kształtem osłon na tylnej ścianie. Podłączając płytę do jednofazowego gniazdka sieciowego, należy poprowadzić kabel do gniazdka zgodnie z wybranym schematem i zamknąć górną pokrywę.

Podłączanie kabla do płyty grzewczej

W przypadku korzystania z kabla trójżyłowego, brązowy oplot podłącza się do złącza fazowego gniazda, niebieski przewód łączy się z zaciskiem zerowym, a zielono-żółty przewód podłącza się do zacisku uziemienia. Fazy przewodu pięciożyłowego są następujące: biała, brązowa i czerwona.

Kabel jest podłączany do płytki za pomocą listwy zaciskowej znajdującej się z tyłu urządzenia. Standardowe schematy połączeń dla różnych typów sieci zasilających są umieszczone obok siebie. Najbardziej skrajny rysunek po prawej stronie jest używany dla linii 220V. Na pierwszych 3 stykach umieszczona jest zworka, która tworzy fazę (przewody brązowy i czerwony). Zaciski 5 i 4 reprezentują przewód neutralny lub neutralny (żyły niebieskie lub niebiesko zabarwione). Prąd uziemiający płynie przez oplot w kolorze zielonym.

Przewody zworki są często zakończone fabrycznie, ale płytę kuchenki sprawdza się za pomocą śrubokręta i wskaźnika. Końce drutów są cynowane przed spawaniem, aby zapewnić dobry kontakt.

Mocowanie wtyczki

Wtyczkę sieciową należy podłączyć do przewodu miękkiego płyty grzewczej zgodnie z oznaczeniami na wtyczce. Kolorowe połączenia przewodów wykonuje się w taki sam sposób jak w przypadku gniazda. Wtyczkę zasilającą zawsze demontuje się, wykręcając 2 wkręty, zdejmując pokrywę i listwę mocującą. Krawędzie przewodów są pozbawiane izolacji i przykręcane śrubami. Gniazdo musi być zainstalowane, a wtyczka podłączona w taki sposób, aby górny styk koloru zielonego był uziemieniem.

Konieczne jest uzyskanie zgodności fazy z zerem na gnieździe i wtyczce, w przeciwnym razie dojdzie do zwarcia. Przed włączeniem zasilania należy jeszcze raz sprawdzić, czy przewody są prawidłowo zamocowane. Jeśli grzejnik jest podłączany do istniejącego gniazdka, należy zidentyfikować przewód obciążenia, przewód neutralny i uziemienie, a następnie podłączyć urządzenie zgodnie z istniejącą instrukcją.

Prąd znamionowy gniazda wynosi 7 kW, co w niektórych przypadkach jest wadą, ponieważ całkowita moc po włączeniu wszystkich płyt i piekarnika przekracza wartość znamionową. Spowoduje to, że po krótkim okresie użytkowania połączenie gniazdo/wtyczka nie będzie nadawało się do użytku. Aby temu zapobiec, urządzenia białoruskich producentów wytrzymują jednocześnie do 10 kW mocy.

Podłączenie do trójfazowej sieci zasilającej 380 V

Jest to korzystne rozwiązanie, ponieważ zmniejsza zużycie metalu w przewodach zasilających. Większość płyt kuchennych o dużej mocy można podłączyć do instalacji jednofazowej bez żadnych modyfikacji. Możliwe jest podłączenie 2 przewodów roboczych, ale w sieci trójfazowej 380 zaleca się stosowanie 3 styków. Zmniejsza to obciążenie centrali elektrycznej.

Kuchenki o dużej mocy, które wymagają takiego podłączenia, są instalowane w instytucjach lub budynkach prywatnych z przyłączem trójfazowym o napięciu znamionowym 360 V. Stosuje się kabel pięciożyłowy o przekroju co najmniej 2,5 mm². Przed podłączeniem kuchenki do gniazdka trójfazowego należy wziąć wtyczkę 5-przewodową. Zdejmij zworkę z zacisków L2, L3, L1 na płytce zaciskowej i podłącz przewody robocze do tych zacisków.

W przypadku własnoręcznego podłączania piekarnika należy pozostawić zworę między zaciskami 5 i 4 bez zmian, a uziemienie podłączyć do zacisku 6. W przypadku systemu trójfazowego i kabla pięciożyłowego należy zakupić wyłącznik automatyczny i wyłącznik różnicowoprądowy. Gniazdo i wtyczkę należy zakupić z 5 bolcami.

Podłączenie wykonuje się metodą dwu- lub trójfazową, przy czym proces podłączenia różni się jedynie liczbą przewodów fazowych, które są różnie podłączane do zacisków wyjściowych na koncentratorze kuchennym. Przewód łączący jest rzucany tylko na zaciski 6 i 5, pozostałe są podłączone oddzielnymi przewodami. Nie jest konieczne dopasowywanie kolorów przewodów fazowych, ponieważ nie wpływa to negatywnie na funkcjonalność.

Do połączenia dwufazowego można użyć gniazda z 4 bolcami. W urządzeniach zagranicznych istnieje schemat połączeń bez użycia przewodu neutralnego. Ta opcja jest dostępna tylko w Ameryce i nie jest używana w naszej sieci, ponieważ napięcie w linii musi wynosić 110 V.

Powiązane artykuły: